O noso amor é mencer, tamén solpor
e negrura da noite, luz do día,
a un universo senlleiro e tentador.
Non é soidade o amor, melancolía,
brillante, sobrehumano resplandor:
é berro fondo, calado, aterrador
que, urxentemente, esixe compañia¡
O verdadeiro amor sempre é mencer,
claridade que nace porque si
na imprecisión total do noso ser.
Non teño outro dexeso, máis querer,
que vivir, miña amiga, perto de ti
e, ao teu lado, soñar e envellecer.
Ningún comentario:
Publicar un comentario