A nosa aula chámase Manuel Antonio. O lado da nosa porta atópase un cadro ca sua información mais importante.Manuel Antonio Pérez Sánchez viviu mentras que era neno en Padrón ca súa avoa. Aos 13 anos inicia os estudos de bachiller en Santiago. No 1920 intenta alistarse no exército francés na primeira guerra mundial, plan que fracasa por ser encadeado en Irún. Mentras está encadeado, dedícase a escribir poemas, hoxe perdidos. Na sua etapa de estudante nace o seu compromiso ca cultura e a realidade galega. A partir do ano 1926, e hasta a chegada da sua morte, realiza constantes viaxes como mariño mercante. En 1929 a súa saúde empeza a disminuir, e dende Cádiz, cidade na que ha´bía desembarcado da sua última viaxe, retírase a súa casa de Asados (Rianxo) donde morre de tuberculosis o 28 de enero de 1930. No 1979 dedicáronlle os dia das letras galegas pola súa figura é obra.
Agardamos, con impaciencia e tremor,
a túa chegada para embebedarnos
co teu recendo escandaloso
e para encher os nosos ollos
coas túas puras chamas poderosas
que incendían ao mundo de alegría.
Agardamos, con impaciencia e tremor,
a túa chegada para embebedarnos
co teu recendo escandaloso
e para encher os nosos ollos
coas túas puras chamas poderosas
que incendían ao mundo de alegría.
Ningún comentario:
Publicar un comentario