Nicanor Parra (Chile, 1914). Poeta, ensaísta e narrador chileno. Naceu en San Fabián de Alico, zona agrícola de Chillán, no seo dunha familia de artistas populares. O pai era improvisador de versos; a nai, tecedora. Alternou os seus estudos de matemáticas e física e o seu exercicio como catedrático nesas especialidades co quefacer literario; cofundador da Revista Nueva, ocasional cultor do conto e do ensaio, é, sobre todo, poeta. Inicialmente evocativo e sentimental en Cancionero sin nombre (1937), máis tarde adoptou en definitiva a liña que el mesmo denomina "antipoesía", revelación irónica e iconoclasta dun mundo problemático, feita en linguaxe antirretórico, coloquial, a miúdo sorprendente. Esta renovación de proxeccións internacionais, comeza en Poemas y antipoemas (1954) e prolóngase nunha ducia de obras máis. Obtivo o premio Nacional de Literatura (1969), o internacional Juan Rulfo na súa primeira entrega (1991) e o Premio Reina Sofía de Poesía Iberoamericana de 2001; ten varios doutoramentos honoris causa.
Fonte: lecturalia.com, epdlp.com, nicanorparra.uchile.cl
Ningún comentario:
Publicar un comentario